گرسنگی پنهان نوعی از فقر و کمبود مواد غذایی است که از چشم فرد، جامعه و حتی مسئولان سلامت در کشورها پنهان می‌ماند و آرام‌آرام در میان جمعیت می‌خزد و خود را در قالب عوارض بعدی نشان می‌دهد که چندان هم ملموس نیست.یکی از عوامل اصلی بروز وضعیت گرسنگی پنهان، افزایش بی‌رویه قیمت مواد غذایی در کشور ماست. مطالعات نشان می‌دهد که مردم ایران کمتر رغبت به مصرف ماهی، شیر و سبزیجات دارند. سرانه مصرف شیر در ایران یک چهارم کشورهای پیشرفته است و بیشترین ماده غذایی مصرفی ایرانی‌ها نان است.
اگر چه نان می‌تواند تغذیه مناسب و سالمی برای بدن باشد اما باید توجه کرد که ترکیبی از انواع غذاها، میوه‌ها، لبنیات و فراورده‌های گوشتی می‌تواند سلول‌های بدن را سیر کند. سلول‌های بدن برای رشد، اعمال حیاتی و ترمیم بافت‌ها نیاز به مواد مغذی‌‌ای دارند که شامل درشت مغذی‌ها همچون کربوهیدرات‌ها، چربی، پروتئین و ریزمغذی‌هایی همچون انواع ویتامین‌ها و املاح معدنی می‌شود. اگر تحت شرایط مختلفی این ریزمغذی‌ها برای بدن فراهم نشوند وضعیت گرسنگی پنهان رخ می‌دهد. امروزه سوءتغذیه ریزمغذی‌ها بزرگ‌ترین مانع برای توسعه اجتماعی و اقتصادی است زیرا در درازمدت، سلامت، توانایی یادگیری و توان تولید افراد جامعه را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد.
بنابراین گرسنگی پنهان در شرایط سیر بودن انسان‌ها هم می‌تواند اتفاق بیفتد و تأثیرات مخرب آن بر سلامتی افراد می‌تواند سهمگین‌تر نیز باشد. گروه‌های آسیب‌پذیر در میان مردم، به ویژه کودکان و زنان می‌توانند به‌عنوان زنجیره‌ای از بروز بیماری‌ها عمل کنند؛ کمبود آهن در کودکان از جمله این موارد است، همچنین فقدان نان غنی‌شده و سبوس‌دار نیز می‌تواند همین تأثیر را در سطحی دیگر برجای بگذارد.مسئولان کشور می‌گویند که هیچ ایرانی‌ای شب گرسنه سر بر بالین نمی‌گذارد. شاید این حرف تا حدی درست باشد اما ناظر به گرسنگی پنهان نیست. در همین یک‌ماه اخیر که قیمت تخم‌مرغ افزایش پیدا کرده، به میزان زیادی از مصرف عمومی تخم‌مرغ توسط اقشار ضعیف جامعه کاسته شده است.
همین تأثیر با حذف یارانه شیر نیز به وجود آمده که ممکن است اثرات آن به صورت فوری و کوتاه‌مدت مشاهده نشود. گرانی میوه و مواد لبنی نیز فشار مضاعفی بر مردم وارد کرده و هر روز سهم این مواد غذایی از سبد خانوار در حال کاهش است. از سوی دیگر برخی اقشار جامعه نیز به‌رغم وسع مالی قادر به انتخاب سبک تغذیه صحیح نیستند. رشد مصرف فست‌فودها در ایران نگران‌کننده است؛ اغلب این فست‌فودها از موادی درست می‌شوند که در سلامت آنها تردید وجود دارد. به‌نظر می‌رسد علاوه بر نقش دولت، نقش مردم نیز در این زمینه مهم است.
